قبل از پرداختن به موضوع اصلی مقاله خوب است بدانید جهت دیدن میزان حجم مصرف شده هر دیسک توسط یک دایرکتوری از دستور du مخفف (Disk Usage ) استفاده می‌کنیم. سوییچ های رایجی که در این دستور استفاده می‌شوند شامل S جهت دیدن خلاصه حجم دایرکتور، سوییچ C جهت دیدن سایز مجموع(Total) و سوییچ h جهت دیدن حجم ها با واحد مناست است.
در مقاله ی اخیر، مطلب آموزش داده شده حاوی یک پیام بود که به ما می‌گفت به جای عدد ۶۰۰ بهتر است دسترسی را روی عدد ۶۴۴ بگذاریم. امروز در این مقاله بررسی می کنیم این عدد از کجا میایند؟
دسترسی های مختلف اعداد مختلفی دارند
read…………> 4
write…………>2
execute……..>1
به این ترتیب اگر در سطوح دسترسی فایل rwx-w-r– قید شده باشد عدد متناظر با آن ۷۲۴ خواهد بود. این عدد در حقیقت یک عدد چهار رقمی بوده که شامل SUID, SGID, Sticky می‌باشد. به دلیل کاربرد بسیار محدود از سر فصل های آموزشی حذف شده است.
کامل ترین حالت rwxrwxrwx ، ۷۷۷(Full permission) و پایین ترین حالت ۰۰۰ است که به این اعداد، octal می‌گویند.
منطق حکم می‌کند دسترسی ها از owner به سمت other کم شوند به این ترتیب ترکیبی بصورت -w-rw-rwx سطح دسترسی غیر منطقی است. به دلیل اینکه other در حقیقت تمام کاربران سیستم را شامل شده و owner فایل نیز یک یوزر است. اما در تعریف فقط سطح wبه او تعلق گرفته است. نکته قابل توجه اینکه مالک فایل بودن دلیلی بر بالا بودن سطوح دسترسی نیستY چراکه یک کاربر روی یک فایل با موقعیت owner می‌تواند تنها قابلیت خواندن را داشته باشد اما همان کاربر بروی فایل دیگری می‌تواند Full permissionداشته باشد.
superuser root بر خلاف نام فریبندۀ خود می‌تواند بر روی برخی از فایل ها دسترسی محدودی داشته باشد. در مقالۀ بعد چگونگی تغییر سطوح دسترسی را آموزش خواهیم داد.
