جلسه اول: آشنایی با انواع Data Type ها در #C

Data Type چیست؟

Data Type در معنی لغت به معنای نوع داده میباشد. Data Type، نوع داده و اطلاعات را در برنامه مشخص میکند. سپس، برنامه میتواند آن داده را شناسایی کند و میفهمد که چه نوع داده ای را میخواهد پردازش کند و چه مقدار حافظه ای را برای آن در نظر بگیرد. به عبارتی دیگر، نوع data Type ها مشخص میکند که چه نوع مقداری درون متغیر قرار دارد. سپس برنامه از نوع Data Type متوجه میشود که چگونه عمل کند. برای مثال، int، متغیری است که نوع data type آن، اعداد صحیح میباشد. پس زمانی که ما یک data Type از نوع int ایجاد میکنیم، برنامه میفهمد که درون این Data Type (متغیر) باید اعداد صحیح قرار بگیرد. ما در دوره آموزشی مقدماتی، ما با متغیر ها آشنا شدیم. اعداد، کلمات، کاراکتر ها، هرکدام یک نوع Data Type هستند که درون متغیر قرار میگیرند.

متغیر ها در برنامه نویسی همانند یک ظرف یا جعبه عمل میکنند، ما اطلاعات و داده ها را درون این ظرف (متغیر) قرار میدهیم. برای مثال متغیر String نوعی Data Type میباشد. این متغیر، نوع داده و اطلاعاتی را که درون خود نگهداری میکند، رشته یا متن (حروف) میباشد. در جلسه اینده، به طور مفصل آشنا میشویم. در این جلسه، تمرکز خود را با مفهموم Data Type میگذاریم. گفتیم که Data Type ها داده و اطلاعات را درون خود ذخیره میکند. این داده ها میتوانند عدد یا حروف باشند.

نکته: زمانی که یک نوع Data Type ایجاد میشود، تا زمانی که ما مقداری یا اطلاهاتی را درون آن قرار ندهیم، Data Type یا متغیر، خالی میباشد.

هر نوع data type فقط اطلاعات و داده های مربوط به نوع خود را در خود ذخیره میکند.

آشنایی با انواع متغیر ها:

ما چندین نوع متغیر داریم که برای هرکدام یک نوع داده یا مقدار در نظر گرفته شده است:

متغیر int: متغیر int مخفف Integer میباشد. این متغیر برای مقادیر و داده هايي مانند  اعداد صحیح استفاده میشود (اعداد مثبت و منفی) مانند ۳۲، ۴، -۵، -۷

متغیر Float: این متغیر برای اعداد اعشاری و اعداد کسری استفاده میشود. برای مثال، ۷٫۶ یا ۷٫۳۵

متغیر String: اين يک متغير رشته اي ميباشد. متغير رشته اي، براي داده هايي مانند حروف، کلمات، کاراکتر استفاده ميشود. مانند “farkiantech” یا “amin makarem” یا “۱۲٫۳”

نکته: در متغیر String، فرقی نمیکند چه نوع کاراکتری قرار بگیرد، متن، حروف، اعداد یا انواع کاراکتر های دیگر همگی به عنوان یک رشته، به عنوان یک مقدار درون متغیر قرار میگیرند.

متغير Boolean يا Bool: زماني که داده ها و مقادير به گزينه هاي False و True يا همان گزينه هاي درست و غلط احتياج داشتند از اين متغير استفاده ميکنيم.

متغير Char: از اين نوع متغير براي داده هايي همانند کاراکتر استفاده ميشود. مانند: “A” و “#”

براي مثال اگر من بخواهم از داده ها و مقاديري مانند اعداد صحيح در برنامه نويسي بکار ببرم، بايد يک متغير از جنس int يا Integer استفاده کنم تا بتوانم اعداد را در اين متغير قرار دهم. توجه کنيد که هر نوع داده اي بايد در متغير مربوط به خود قرار بگيرد.

در جلسه اینده، به طور دقیق با متغیر ها آشنا میشویم. با ما همراه باشید.