ساخت یک برنامه ساده با C++

اجازه بدهید یک برنامه بسیار ساده به زبان سی پلاس پلاس (C++) بنویسیم. این برنامه یک پیغام را در محیط کنسول نمایش میدهد. در این بخش میخواهم ساختار و دستور زبان یک برنامه ساده را توضیح دهم. هر چند که محیطهای کدنویسی زیادی برای C++ وجود دارند ولی ما از ساده ترین روش برای کدنویسی استفاده میکنیم. برنامه NotePad ویندوز را باز کرده و کدهای زیر را در داخل آن بنویسید :

#include <iostream>
   int main() {
     std::cout << "Welcome to C++ Tutorials!";
   }

حال فایل را با نام Myapp و پسوند .cpp به صورت زیر در درایو D ذخیره کنید.

ساختار یک برنامه در C++

مثال بالا ساده ترین برنامه ای است که شما میتوانید در C++ بنویسید .هدف در مثال بالا نمایش یک پیغام در صفحه نمایش است. هر زبان برنامه نویسی دارای قواعدی برای کدنویسی است. اجازه بدهید هر خط کد را در مثال بالا توضیح بدهیم. در خط اول فایل هدر یا سرایند آمده است. فایلهای سرآیند کتابخانه استاندارد C++ میباشند و در این برنامه ما به فایل سرایند iostream نیاز داریم (در قسمت های آینده در مورد این فایلها به طور مفصل توضیح میدهیم). خط ۱ متد ()main یا متد اصلی نامیده میشود. هر متد شامل یک سری کد است که وقتی اجرا میشوند که متد را صدا بزنیم. درباره متد و نحوه صدا زدن آن در یخش های بعدی توضیح خواهیم داد. متد ()main نقطه آغاز اجرای برنامه است. این بدان معناست که ابتدا تمام کدهای داخل متد ()main و سپس بقیه کدها اجرا میشود. درباره متد ()main در فصول بعدی توضیح خواهیم داد. متد ()main و سایر متدها دارای آکولاد و کدهایی در داخل آنها میباشند و وقتی کدها اجرا میشوند که متدها را صدا بزنیم. هر خط کد در C++ به یک سمیکالن (:) ختم میشود. اگر سمیکالن در آخر خط فراموش شود برنامه با خطا مواجه میشود. مثالی از یک خط کد در C++ به صورت زیر است:

std::cout << "Welcome to C++ Tutorials!";

این خط کد پیغام !Tutorials++ C Visual to Welcome را در صفحه نمایش نشان میدهد. از شیء cout برای چاپ یک رشته استفاده میشود. یک رشته گروهی از کاراکترها است، که به وسیله دابل کوتیشن (“) محصور شده است .مانند :“Welcome to Visual C++ Tutorials!”. یک کاراکتر میتواند یک حرف، عدد، علامت یا … باشد. در کل مثال باال نحوه استفاده از شیء cout است که در داخل فضای نام std قرار دارد را نشان میدهد. توضیحات بیشتر در قسمت های آینده آمده است. C++ فضای خالی و خطوط جدید را نادیده میگیرد. بنابراین شما میتوانید همه برنامه را در یک خط بنویسید. اما این کار خواندن و اشکال زدایی برنامه را مشکل میکند. یکی از خطاهای معمول در برنامه نویسی فراموش کردن سمیکالن در پایان هر خط کد است .به مثال زیر توجه کنید :

std::cout <<
"Welcome to C++ Tutorials!";

سی پلاس پلاس فضای خالی بالا را نادیده میگیرد و از کد باال اشکال نمیگیرد. اما از کد زیر ایراد میگیرد:

std::cout << ;
"Welcome to C++ Tutorials!";

به سمیکالن آخر خط اول توجه کنید. برنامه با خطای نحوی مواجه میشود چون دو خط کد مربوط به یک برنامه هستند و شما فقط باید یک سمیکالن در آخر آن قرار دهید. همیشه به یاد داشته باشید که C++ به بزرگی و کوچکی حروف حساس است. یعنی به طور مثال MAN و man در سی پلاس پلاس با هم فرق دارند. رشته ها و توضیحات از این قاعده مستثنی هستند که در قسمت های آینده توضیح خواهیم داد. مثال کدهای زیر با خطا مواجه میشوند و اجرا نمیشوند:

std::cOUT << "Welcome to C++ Tutorials!";
STD::cout << "Welcome to C++ Tutorials!";
Std::Cout << "Welcome to C++ Tutorials!";

تغییر در بزرگی و کوچکی حروف از اجرای کدها جلوگیری میکند. اما کد زیر کامالً بدون خطا است:

std::cout << "Welcome to C++ Tutorials!";

همیشه کدهای خود را در داخل آکولاد بنویسید.

{
 statement1;
}

این کار باعث میشود که کدنویسی شما بهتر به چشم بیاید و تشخیص خطاها راحت تر باشد.

در قسمت بعدی به نحوه کامپایل و اجرای این برنامه میپردازیم.