Virtual Ethernet

امروز میخوایم راجب Virtual Ethernet یا VETH در میکروتیک با هم صحبت کنیم.

 

• خلاصه ای از مفهوم:

 

Virtual Ethernet یا VETH در میکروتیک به عنوان یک interface مجازی درون روترهای میکروتیک استفاده می‌شود. این interface ها برای ایجاد اتصال بین بخش‌های مختلف شبکه درون یک روتر، بدون نیاز به استفاده از سخت‌افزار اضافی یا کابل‌کشی فیزیکی، به کار می‌روند. در سناریوهایی که نیاز به جداسازی شبکه‌های مختلف بر روی یک دستگاه فیزیکی دارید، VETH می‌تواند به عنوان یک ابزار مؤثر برای تقسیم شبکه‌های منطقی به چندین بخش مستقل عمل کند. برای تست و توسعه شبکه‌های جدید، VETH می‌تواند به شما اجازه دهد تا شبکه‌های آزمایشی رو ایجاد کرده و سناریوهای مختلف رو بررسی کنید بدون اینکه بر روی شبکه فیزیکی موجود تغییری ایجاد شود. با استفاده از VETH، می‌توانید سیاست‌های فایروال و مدیریت ترافیک پیچیده‌تری رو اعمال کنید. این شامل تنظیمات NAT، فیلترهای ترافیک و مسیریابی پیشرفته می‌شود.

Virtual Ethernet در میکروتیک یک ابزار قدرتمند برای ایجاد و مدیریت شبکه‌های مجازی است که به مدیران شبکه اجازه می‌دهد تا به صورت موثر و کارآمد ترافیک شبکه رو کنترل و کانفیگ کنند. با استفاده از VETH، می‌توانید شبکه‌های پیچیده‌تری رو با هزینه کمتر و انعطاف‌پذیری بیشتر ایجاد کنید.

 

 

• پیش نیازها:

 

اگر روتر شما از معماری x86 استفاده می‌کند، برای فعال کردن VETH باید پکیج نرم‌افزاری KVM (Kernel-based Virtual Machine) نصب شده باشد.

در روترهایی که از معماری MIPSBE استفاده می‌کنند، یعنی دستگاه‌های RouterBOARD (RB)، قابلیت VETH به طور پیش‌فرض در دسترس است.

برای دستگاه‌هایی که از معماری PowerPC (PPC) استفاده می‌کنند، یعنی دستگاه‌های RouterBOARD، VETH به صورت پیش‌فرض در دسترس است. ( برخی مدل‌ها مانند RB333، RB600 و انواع آن‌ها از این قابلیت پشتیبانی نمی‌کنند. این به این معناست که اگر دستگاه شما یکی از این مدل‌ها باشد، نمی‌توانید از VETH استفاده کنید.)

 

 

• ایجاد یک Virtual Ethernet:

/interface virtual-ethernet add

توضیحات	ویژگی ها
حالت های Address Resolution Protocol: disabled: در این حالت interface ما به در خواست هایarp یا همان arp requset پاسخ نخواهد داد.   enabled: در این حالت interface به تمامی arp request ها بوسیله MAC Address پاسخ خواهد داد.   proxy-arp: در این حالت interface حتی اگر arp request ها بر روی MAC Address نباشد باز هم interface پاسخ خواهد داد.   reply only: در این حالت interface فقط به منابعی که در ورودی استاتیک arp table خود دارد پاسخ میدهد.	arp (disabled | enabled | proxy-arp | reply-only, default: enabled)
توضیحات کوتاهی راجب موارد .	comment (text)
کپی کردن تنظیمات item number برای یک مورد جدید.	copy-from (number)
تشخیص می دهد که آیا ورودی بخشی از config active است یا نه.	disabled (yes | no default: yes)
MAC آدرس interface رو به ما می‌دهد. اگر به صورت خودکار تنظیم شده باشدو از این الگوی MAC Address پیروی میکند: ۰۲:XX:XX:XX:XX:XX	mac-address (MAC address default: automatically generated)
Maximum Transmission Unit در interface .	mtu (0 65536 default: 1500)
از این قسمت میتونید نام interface رو تعیین کنید.	name (text default: tapX or vifX)

 

 

 

برای مشاهده ترجمه ها و مطالب بیشتر اینجا کلیک کنید.