روتر چیست ؟

روتر دستگاهی است که در لایه سوم مدل  OSI فعالیت می کند و اجازه عبور هیچ بسته برادکستی را نمی دهد پس در نتیجه روتر به ازای هر پورتی که به آن متصل است یک Broadcast Domain دارد.

در واقع روتر NET ID های مختلف را به همدیگر متصل می کند.

به صورت پیش فرض اینترفیس های روتر برخلاف سوئیچ خاموش می باشند.

به صورت کلی روتر وظایفی دارد که در زیر به آنها می پردازیم:

• ساخت جدول مسیریابی
• Forwarding

روتر ها مسیریابی شبکه را براساس جدولی به نام Routing Table انجام می دهند که تمامی آدرس های شبکه در این جدول قرار دارند.

Forwarding: هنگامی که روتر بسته ای را دریافت می کند با توجه به آدرس مقصد بسته ها و جدول مسیریابی خود نتیجه گیری می کند که باید بسته رو از کدام اینترفیس هدایت کند.

 روتر مسیریابی را براساس آدرس شبکه انجام می دهد نه IP Address.

جدول مسیریابی به دو روش زیر ایجاد می گردد:

۱-Static

۲-Dynamic

 در روش Static مدیرشبکه به صورت دستی اطلاعات روترهای دیگر در شبکه را در جدول مسیریابی وارد می کند.

این روش بسیار سریع می باشد ولی به صورت هوشمند عمل نمی کند و اگر تغییری در یکی از روترها رخ دهد باتوجه به اینکه مدیرشبکه از قبل در این جدول اطلاعات وارد کرده ، روتر نمی تواند این تغییر را تشخیص دهد.

در روش Dynamic عملیات روتینگ براساس چندین نوع صورت می گیرد که در زیر به تشریح آنها می پردازیم:

۱-Connected Route

۲- STATIC

۲-Routing Protocol

Connected route

هرگاه یک آدرس IP برروی اینترفیس روتر اضاف نماییم , روتر به صورت اتوماتیک بین اینترفیس های خودش روت می نویسد که به این مدل Connected Route می گویند.یا به عبارتی دیگر اگرروتر اینترفیسی فعال داشته باشد و برروی اینترفیس آدرس IP ست شده باشد روتر این اینترفیس را درجدول روت خودش به عنوان Connected Route اضافه می کند.

زمانی از Connected Route استفاده می کنیم که درشبکه یک روتر وجود داشته باشد و روتر اینترفیس های فعال خودش را می شناسد و دیگر نیازی به نوشتن روت نمی باشد.

ولی درصورتی که در شبکه بیش از یک روتر وجود داشته باشد دیگر Connected Route جوابگو نمی باشد و باید از Routing Protocolها یا STATIC استفاده نماییم.

دراین روش مدیرشبکه به صورت دستی مسیریابی را انجام می دهد.یعنی مسیرها را به صورت دستی به روتر اضافه می کند.

روش Static یک روش امن در روتینگ می باشد چون هرمسیری را که نیاز باشد اضاف و یا حذف می کنیم.

 در Routing Protocol برخلاف Static نیازی به نوشتن روت نمی باشد و هر روتر به صورت هوشمند و اتوماتیک جدول روت مخصوص به خودش را آپدیت و تکمیل می نماید که باعث مصرف زیادی CPU و RAM دستگاه می شود.