مقایسه IPv4 و IPv6

مقایسه IPv4 و IPv6 :

IPv4 و IPv6 علاوه بر شکل ظاهری و تفاوت در ساختار packet ، در بسیاری از موارد تفاوت هایی با یکدیگر دارند که در زیر به شرح آن ها میپردازیم :

مقایسه IPv4 و IPv6

  • در دنیای IPv6 ها هیچ آدرس Broadcast ای وجود ندارد. به همین علت شبکه هایی که از IPv6 استفاده میکنند، شبکه های بهینه تری هستند.

 

  • برخلاف تصور عموم پروتکل IPSec متعلق به IPv6 است. در حقیقت IPv4 پروتکل IPSec را از IPv6 به ارث برده و به صورت اختیاری از آن استفاده میکند. پروتکل IPSec در درون IPv6 نهادینه شده است این بدین معنی است که IPv6 با رمزگذاری و کدگذاری داخلی پیاده سازی شده است. به همین دلیل از امنیت بسیار بیشتری نسبت به IPv4 برخوردار است. چراکه IPv4 به صورت کاملا اختیاری از پروتکل IPSec استفاده میکند.

 

  • IPv6 برای مسیریابی درون شبکه از پروتکل های مسیریابی خاص خود استفاده میکند. برای مثال پروتکل های مسیریابی RIPng و OSPFv3 از جمله Routing protocol هایی هستند که آدرس های IPv6 از آن ها استفاده میکنند.

 

  • به دلیل اینکه تعداد IPv6 ها بسیار زیاد است، مفهومی به نام NAT در میان آن ها وجود ندارد.

 

  • در دنیای شبکه پروتکلی به نام ARP وجود دارد که وظیفه ی آن یافتن آدرس MAC مورد نظر در شبکه ی داخلی میباشد. با وجود اینکه این پروتکل کارایی بسیار زیادی در شبکه دارد اما خود حفره ای مناسب برای حمله ی هکر ها به شبکه محسوب میشود. اما خبر خوب این است که IPv6 ها از این پروتکل استفاده نمیکنند. در نتیجه احتمال به وجود آمدن ARP Attack ها در شبکه به صفر میرسد. پروتکل NDP یا Neighbor Discover Protocol جایگزین بسیار مناسبی است که IPv6 ها به جای پروتکل ARP از آن استفاده میکنند.

 

  • APIPA یا Automatic Private IP Addressing یکی از ویژگی های سیستم عامل های مبتنی بر ویندوز میباشد. برای درک بهتر این مفهوم چند کامپیوتر را تصور کنید که توسط یک سوییچ به یکدیگر متصل شده اند. میخواهیم این کامپیوتر ها را با یکدیگر شبکه کنیم پس باید بر روی همه ی آن ها IP هایی از یک رنج قرار دهیم. تنظیم کردن IP ها بر روی هر کامپیوتر هم میتواند به صورت دستی انجام بگیرد و هم به صورت اتوماتیک. راه اندازی DHCP Server در یک شبکه یکی از روش هایی است که باعث میشود کامپیوتر ها به طور خودکار IP دریافت کنند. حال تنظیمات این چند کامپیوتر را به گونه ای انجام میدهیم که به عنوان DHCP Client بخواهند از DHCP Server به صورت اتوماتیک IP دریافت کنند. هر DHCP Client به محض بوت شدن به دنبال یک DHCP Serevr در اطراف خود میگردد. در صورتی که هیچ DHCP Server ای را در محیط پیرامون خود پیدا نکند یک IP از رنج ۲۵۴٫۰٫۰ – ۱۶۹٫۲۵۴٫۲۵۵٫۲۵۵ به خود اختصاص میدهد. این نوع IP ها را APIPA مینامیم. Client ها با استفاده از این نوع IP میتوانند با یکدیگر شبکه شوند اما اجازه ی ورود به دنیای اینترنت را نخواهند داشت. به عبارت دیگر کامپیوتر ها با چنین IP هایی نمیتوانند از اینترنت استفاده کنند.

اما در دنیای IPv6 ها چنین نیست. سیستم هایی که از IPv6 استفاده میکنند در صورت پیدا نکردن DHCP Server به جست و جوی روتر میپردازند و علاوه بر اینکه IP هایی را به خود اختصاص میدهند میتوانند به اینترنت هم دسترسی داشته باشند.

 

  • برای نمایش IPv6 ها فقط از Prefix استفاده میشود.
ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *