Subnetting چیست؟

  ساده ترین تعریف  که میتوان برای سابنتینگ در نظر گرفت این است که :

از دستکاری کردن یک محدوده آدرسIP به شکلی که بتوان با آن بیشتر از یک شبکه LAN ایجاد کرد. در این حالت ما با استفاده Subnet mask از محدوده IP چندین محدوده دیگر را جدا میکنیم واز آنها در شبکه های مختلف استفاده میکنیم.

Subnetting چرا مهم است؟

Subnetting زمانی لازم است که ما نیاز داریم که یک محدوده آدرس دهی را میان چندین شبکه محلی به اشتراک بگذاریم. این کار در مواقع زیر ضروری است:

 

۱-شرکت یا سازمان از تکنولوژی های مختلف همبندی شبکه ( ستاره ای ، حلقه ای  ) استفاده می کند.

۲- دو یا چند شبکه در محدوده های جغرافیایی مختلفی قرار گرفتن(مانند یک دفتر در یک شهر ودیگیری در شهر ی دیگر که به وسیله ارتباطات نقطه به نقطه به یکدیگر متصل شده اند.

۳-برای اینکه بتوانیم سگمنت یا قطعه های شبکه را متمرکز کنیم.

۴-کامپیوترهایی که نیاز به پهنای باند بیشتری دارند باید از دیگران جدا بشوند.

 

مزایا و معایبSubnetting چیست؟

Subnetting باعث مدیریت آسان تر شبکه میشود و علاوه بر آن به ما در رفع اشکال و ایرادهای شبکه در سریعترین زمان ممکن کمک میکند.

همچنین Subnetting باعث میشود که اندازه Routing Table های مربوط به مسیریاب ها کاهش یابد؛ به این دلیل که دیگر نیاز نیست برای هر یک از شبکه ها محدوده آدرس دهی جداگانه ای تعریف کنیم.مسیریابی برای دسترسی به شبکه های خارج از محدوده شبکه داخلی ما همچنان بر اساس همان محدوده آدرس قبلی ما و بر اساس تنها یک محدوده آدرس دهی انجام خواهد شد که این باعث آسانتر شدن فرآیند مسیریابی می شود .

 

Subnetting چگونه کار میکند؟

یک آدرس IP یک عدد ۳۲ بیتی است که به ۴ قسمت ۸ بیتی که به هر قسمت آن یک اُکتِت (Octet)گفته می شود؛ تقسیم می شود . هر Octet  توسط محاسبات باینری(دودویی) می تواند با اعداد صفر و یک عددی بین ۰ تا ۲۵۵ با توجه به ۸ بیت صفر و یک ایجاد کند ؛که این ۸ بیت با یک نقطه از بیت های دیگر جدا می شوند . این آدرس به قسمت آدرس شبکه و آدرس هاست تقسیم میشود. قسمت هاست قابل تغییر است وبیت های آن توسط ما میتواند دستکاری یا تعویض شود؛درحالی که قسمت شبکه غیرقابل تغییر است.

قسمت هاست برای آدرس دهی کلاینت ها(کاربران) و قسمت شبکه برای مشخص کردن محدده شبکه مورد استفاده قرار می گیرد. برای اینکه به سادگی متوجه شویم قسمت شبکه و قسمت هاست چگونه از یکدیگر مجزا میشوند قسمتی به نام Subnet mask به آدرس های IP ما اضافه می شود(که به اصطلاح Netmask یا Mask خالی گفته میشود).

برای مثال ما از آدرس IP به شماره ۳۸٫۹٫۲۱۱٫۰ با Subnet mask به شماره ۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵٫۰ استفاده میکنیم با تبدیل به دودویی (باینری) نتیجه به شکل زیر خواهد شد :

 

 

 

عدد باینتری ۱ به معنی این است که نمی توان آن آدرس را تغییر داد و عدد ۰ به این معناست که می توان آن را تغییر و آدرس دهی کرد ، یعنی در مثال بالا ما می توانیم از ۸ بیت برای آدرس دهی استفاده کنیم و اما از ۲۴ بیت نمی توانیم استفاده ای کنیم .بنابراین محدوده شبکه ما یا به اصطلاح Netmask ما بصورت ۲۴/ نیز میتواند نمایش داده شود یعنی در شبکه ما از آدرس های دریافت شده ۲۴ بیت را نمیتوانیم برای آدرس دهی استفاده کنیم و مجبور هستیم که از ۸ بیت برای آدرس دهی استفاده کنیم که به شکل ۳۸٫۹٫۲۱۱٫۰/۲۴ نیز نمایش داده می شود.

بیت های ثابت مربوط به قسمت شبکه ( Network ) و بیت های باقی مانده قسمت میزبان ( Host ) را تشکیل می دهند ، بنابراین ما در اینجا ۸ بیت داریم که می توانیم آنها را استفاده کنیم که محدوده بین ۰ تا ۲۵۵ را آدرس دهی می کنند . در استاندارد مربوط به پروتکل IP اینطور تعیین شده است که در صورتیکه تمامی بیت های موجود در قسمت میزبان ( Host ) عدد ۰ بودند ، این عدد نمایانگر کل شبکه ما یا به زبان فنی تر Network ID (شناسه شبکه) ما محسوب می شود و در صورتیکه تمامی این بیت ها ۱ بودند عدد حاصل نمایانگر آدرس IP مربوط به عملیات Broadcast می باشد ، این دو عدد آدرس IP به همین دلایلی که ذکر کردیم و کاربردی که دارند در شبکه قابل استفاده نیستند و همین امر باعث می شود که تعداد آدرس هایی که ما می توانیم با ۸ بیت آدرس دهی کنیم از عدد ۲۵۶ به عدد ۲۵۴ کاهش پیدا کند ؛ درواقع ما ۲۵۶ را منهای ۲ آدرسIP که در شبکه قابل استفاده نیستند کردیم و به ۲۵۴ رسیدیم.

برای درک بهترو مشاهده توضیحات بیشتر درمورد این مبحث میتوانید قسمت های ۵و ۶  دوره آموزشی +Networkرا مشاهده کنید.

چه نکات مهمی در Subnetting وجود دارد؟